کیسه هوا و گاز نیتروژن
از دهه ۸۰ میلادی که کیسه های هوا ساخته شده اند جان هزاران انسان در تصادفات رانندگی حفظ شده است. در زمانی که خودرو شما دچار سانحه شدید می شود، این تجهیز در هزارم ثانیه عمل کرده و بوسیله گاز نیتروژن پر می شود. اما چگونه با این سرعت گاز نیتروژن تولید می شود؟
کیسه هوا متشکل از سه قسمت اصلی است: ۱. کیسه از جنس نایلون فابریک نازک که در محل مورد نظر جا گذاری می شود، ۲. سنسور اعلام خطر در زمان تصادف و ۳. سیستم پر کننده.
ابتدا سنسور اعلام خطر با توجه به مقدار ضربه و فشار ترمز و عوامل دیگر قدرت تصادف را تشخیص داده و در صورت نیاز در هزارم ثانیه بوسیله نیتروژن پر می شود.
نحوه عملکرد کیسه هوا
کیسه هوا طی سه واکنش متوالی پر می شود. جهت انجام این واکنش ها، در سیستم پر کننده سه ماده اولیه وجود دارد. ۱. NaN3، ۲. KNO3 و ۳. .SiO2 در اولین واکنش NaN3 تجزیه شده و به سدیم و نیتروژن تبدیل می شود. با توجه به موازنه این واکنش مقدار بسیار زیادی گاز نیتروژن تولید می شود همچنین گرمای این واکنش توسط سیستم سنسور اعلام خطر تأمین می شود. سپس در واکنش دوم جهت خنثی سازی سدیم فعال، KNO3 با سدیم ترکیب شده و در اثر این واکنش K2O، Na2O و نیتروژن تولید می شوند. گرمای این واکنش توسط واکنش اول تأمین می شود. در نهایت در واکنش آخر K2O، Na2O و Sio2 با یکدیگر ترکیب شده تا هیچ ماده ی فعال و خطرناکی در ترکیبات کیسه هوا وجود نداشته باشد. حاصل این واکنش یک کریستال با فرمول Na2K2SiO4 است.
بدین ترتیب با توجه به قانول گازهای ایده آل بوسیله ۱۳۰ گرم NaN3، هفتاد لیتر گاز نیتروژن تولید می شود.
با توجه به آمار شورای ملی ایمنی ایالات متحده از سال ۱۹۹۰ الی ۲۰۰۱ حدود ۳.۳ میلیون بار کیسه هوا فعال شده که در حوادث ۱۷۵ نفر بر اثر باز شدن آن جان خود را از دست داده اند و ۶۳۷۷ نفر جانشان بوسیله آن حفظ شده است.